Als ik goed isoleer, is de techniek niet meer van belang

Waarom Kay Künzel, de oprichter van 'raum für architektur' in het Duitse Wachtberg, ten zuiden van Bonn, en gecertificeerd planner van Passiefhuizen, uitgerekend in deze rubriek terug te vinden is? Omdat hij een rasechte (en goede)  ISOCELL-klant is. Het nieuwe kantoorgebouw is het beste voorbeeld voor duurzaam bouwen en renoveren. Het in 1954 gebouwde, 80 vierkante meter grote object werd in 2009 door Kay Künzel zelf volledig gerenoveerd. 'Ramen uit de jaren '80, tapijten uit de jaren '70, nachtaccumulatieverwarming, ... er was geen enkele reden om iets te behouden. We hebben alles gestript en opnieuw opgebouwd. Als isolatie hebben we 30 centimeter ISOCELL-cellulose ingeblazen, voor het dak 40 centimeter. We hebben geen conventioneel verwarmingssysteem geplaatst, over pellets of gas nadenken was te duur. „Al onze financiële middelen werden aangewend voor de gebouwomhulling.“Dat zich dat loont, bewijzen de kosten. Het gebouw wordt met een kleine verwarming met een maximaal energieverbruik van 450 Watt verwarmd, de vaste kosten op het einde van de maand bedragen 36 euro. Kay Künzel isoleert sinds het begin van zijn carrière in 2000 met cellulose - en dat heeft veel redenen. Een ervan is kwaliteit. Cellulose isoleert niet alleen in de winter, het is ook uitstekend geschikt om hitte buiten te houden en vochtigheid onder controle te houden. 'Bij het begin van mijn carrière was er twijfel over het materiaal. Ook ik heb twijfel gehad toen ik als 25-jarige mijn eerste huis mocht plannen. Het was voor een staalbouwer, die ik echter kon overtuigen van hout als bouwwijze. De bouwheer dacht aanvankelijk dat cellulose brandbaar is. Hij heeft het dan uitgeprobeerd en drie kubussen laten bouwen - één met steenwol, één met minerale wol en één met cellulose. Hij heeft vervolgens de brander aangestoken en we hebben dan de positieve eigenschappen van cellulose met eigen ogen gezien. Een verkoolde laag van 10 of 20 mm was zichtbaar -  meer niet. Beide andere materialen waren al lang verkoold.

Ook zijn andere vooroordeel wilde de bouwheer verifiëren. Hij beweerde dat de ingeblazen isolatiemateriaal zakt. Dus schroefden we na een paar weken een grote plaat los. De cellulose zat perfect in positie en viel zelfs niet uit het skelet. Sindsdien ben ik overtuigd en gebruik ik het altijd. Ik word er niet voor betaald, maar ben er een groot voorstander van. Dat doe ik met passie, omdat het simpelweg een fantastisch product is.'

U vindt het artikel in ISOCELLER 01 (Engels)